ஏவாளின் கவிதைகள்...

உன் கோபம் 
என்னை கிச்சுகிச்சு 
மூட்டி சிரிக்க வைக்கிற 
ஆகச் சிறந்த
புன்னகைக்கருவி !

உன் சினங்கள் சிதறும் 

பாவனைகளைப் 

பார்த்துவிட்டு 

நிமிர்ந்து நிலவைப் பார்த்தால் 

அதுவும் முகம் 

சிவந்து கிடக்கிறது !

எரிநட்சத்திரங்கள் :
-----------------------------
ஒரு நொடியில் 
நூறு நட்சத்திரங்களைப் 
பிடித்து என் நெஞ்சில் 
கோர்த்துவிட்டுப்போய்
எங்கோ தூரத்தில் 
அமர்ந்துகொண்டு 
வேடிக்கை பார்க்கிறாய்... 
அவை கவிதைகளாய் 
எரிந்து வீழ்வதை !

நான் யாரோ 
அது நான் அல்ல !
என் பிம்பம் 
எதுவோ 
என் உயிர் 
எதுவோ 
என் சுயம் 
எதுவோ 
அதில் எங்கும் 
ஊடுருவிக் கிடப்பது 

நீயும் உன் அன்பும் !
மற்றபடி
நான் யாரோ அது
நானல்ல !

என் 
இதயத்திலிருந்து 
தொண்டைக்குழியை 
எட்டிப் பிடித்து விரைந்து 
உதடுகளை முத்தமிட்டுத் 
தெறித்துக் கவிதையாய் வீழ்வதில் 
படுவேகம் காட்டும் 
வார்த்தைகள்.....
.
.
உன்னைப்பற்றியவை 
மட்டும் தான் !

எல்லாம் மாயை என்பது 
மெய்யாகவே 
இருந்துவிட்டுப் போகட்டும்..
எனக்கான நீ மட்டும் 
என்றும் நிஜமாக 
இருந்துவிடு..!
அவனியின் 
பேரதியசப் பூவே, அழகி...
நீ அன்பென்னும் 
உண்மையாய் 
என்னோடே இருந்திடு.. 
என்றென்றும் சிரித்திரு !

♥
ஒரு பனிப்பூவின் 
புன்னகையில் 
பிரபஞ்சமே 
உறைந்து போகும் !
பிரபஞ்சம் 
என்பது நான்..
பூ நீ !
♥
பிரபா

உன்னைக் 
காரணம்காட்டி
எழும் சிரிப்பும் 
கண்ணீரும் மட்டுமே 
மெய்யன்பின் 
ஆழத்தில்
வெகுவேகமாய் 
கொண்டு சேர்க்கிறது
என்னை !

பிரிவின் நாட்கள் 
நெருங்கும் போது 
பெருகிச் சிகரம் தொட்ட 
அன்பு 
அழுது அடம்பிடிக்கிறது...
தாயைப் பிரிந்திட்ட 
சேயைப்போல் !

உனக்கு நான் 
எப்போதும் 
தவழும் குழந்தை.. 
நான் நடக்கத் 
தொடங்குகையில் 
என் 

தடுமாற்றத்தை
குறைகூறாமல்
முன்னேற்றமென
தட்டிக்கொடுப்பாய் !
மன்னிக்கிற கடவுள் நீ !
உன்னைப் போன்ற
துணையைப் பெற்ற
எந்தக் குழந்தையும்
அன்பால் எழுந்து
அருமையாய் வெற்றிநடை
போடும் !

இத்தனை மைல்கள் 
கடந்து நான் 
இங்கிருந்து 
பேசும் போதே 
இப்படிக் குதித்துக் 
களிக்கிறாய் !

இங்கேயே இருந்து
இந்நொடியே உன்
கரம்பற்றிக்
கொஞ்சிப் பேசினால்
என் செய்வாயோ
என்றேன் !
நீ என்
கைகளைப் பிடித்துக்
கொண்டால்
பின் என்னைக்
கையிலேயே
பிடிக்க முடியாது போ
என்றாய் !
கவிதை கவிதை ! :)

மொழியற்ற
சப்தங்களும்
உன் உதட்டிலிருந்து
தெறித்து
வீழ்கையில்
செம்மொழி 
அந்தஸ்துப் 
பெற்றுவிடும் 
அழகி !

ஏவாளின்
அச்சசல் குரல்
உன்னுடயதைப் 
போலத்தான் 
இருந்திருக்கும் !
அதைக் கேட்டு 
மயங்கிய ஆதாம்
நானாகத் தான் 
இருந்திருப்பேன் !

●
நாளை 
என்பது
உன்னை
இன்னும் 
அழகாய்
அதிகமாய் 
நேசிக்கப்
பிறக்கும்
மற்றொரு 
நாளே !
●

எனக்கு நீ
பரிசளிக்கும்
பொருள்கள் 
எதுவாயிருப்பினும்
அதை வாங்கிக் 
கொள்ளத்
தயக்கம் தான் !
உன் பார்வையோ
உன் தீண்டலோ
உன் சிரிப்போ

உன் அணைப்போ
சொல்லாத எந்த
விஷயத்தை
பரிசுப் பொருள்கள்
சொல்லிவிடப்
போகிறது ?

# you , and your presence is a 

greatest gift I can Ever Get.

●
அன்னியோன்யத்தின் 
அழகுக் கோவில் 
நம் இதயம் , 
அதை சுமக்கும் 
கடவுள் நாம் !
●

●
உன் கண்மூடித் தனமான 
நம்பிக்கை தான் 
கடவுள் என்றால் 
கண்ணை மூடிக்கொண்டு 
என் கைகளைப் 

பிடித்துக்கொள்...
கடவுள் யாதென்று
குறிப்பால்
உணர்த்துகிறேன் !
●
பிரபாகரன் சேரவஞ்சி

மென்மையாய்
வந்து நிறைகிறாயோ
ஆர்ப்பாட்டமாய் 
ஆக்கிரமிக்கிறாயோ...
காற்றாய்
சூறாவளியாய்
எப்படி எனக்குள்
வந்தாலும் வா...
நீ காற்று !
நீ தீண்டி நான்

வாழ்ந்தால்த் தான்
உண்டு
வேறு வழியில்லை !

●
உயிர்தரும்
பெருங்காற்று நீ !
உன்னை இயற்கை
எப்படி எழுதித்
தூக்கி எறிகிறதோ
அப்படியே பிடித்து
சுவாசித்துக்
கொள்பவன் நான் !
●
Whatever you are, No worries, 

no regrets, 

no justifications, 

I Jus love you. Period.

இனம் புரியா சோகம் 
என் உயிரை அசைத்துப் 
பார்க்கையில் எல்லாம் 
எழுந்தமர்ந்து 
உன்னை அழைத்து 
தொண்டை ஈரம் 
வற்றும் வரை 
உன் அன்பைப் 
பற்றிப் பேசுவேன் !
ஹ்ம்ம்.... என் 

உயிர்செய்யும்
உதிரமெல்லாம்
உன் பெயர் கொண்ட
ஜீவநதி அழகி ..
எனக்குள் நீ
இருக்கும்வரை
நான் இருப்பேன் !
Good Night....

▸
நிலவே தானாய் 
விரும்பித் தன் 
கைப்படச் செய்த 
விரல்கள் உனக்கு !
▸
பிரபா

உன்னோடு 
சேர்ந்திருப்பது 
பொம்மைக்கரடிதான் 
என்றாலும் 
விட்டு வைக்காமல்
அதன்மீதும்

கோபப்பட்டுத்
தொலைக்கிறேன் !
அத்தனையும்
காதல் தான்...
அதைத் தவிர
வேறென்ன ?

அடித்துக்கொண்டே
அணைத்துக் 
கொள்கிறோம் ...
எரிமலை
அணைக்கும் 
குளிர்மழை நாம் !

● 
நீ சொட்டும் அன்பால் 
நிறைந்து கிடக்கும் 
கடல் நான் !

நீ சொட்டுவதை 

நிறுத்தினால்
பொங்கியெழுந்து
பூமியை விழுங்குவேன் !
பின் பூமியின்
உடம்பிலெல்லாம்
உன் அன்பாய்
ஒட்டிக்கொள்ளும் !
நிலம் யாவும்
நீயும் நானுமாய்
இருப்போம் !
நீயும் நானுமாய்
மட்டும் !
●
பிரபாகரன் சேரவஞ்சி

●

பூமிக்கான ஒட்டுமொத்த

நேசத்தையும் 

நீ கொடுத்து 

நெஞ்சில் 

வைத்திருக்கிறேன் !

என்றேனும் 

எவர்க்கேனும் 

கொடுக்க 

எத்தனித்தால் 

உன்னையும் என்னையும் 

பொய்யாக்கிப் 

பார்க்கிறது உலகம் !

நான் என்ன செய்ய ?

நீ கொடுத்ததை 

நீயே எடுத்துக்கொள்!

நானும் அன்பில்லா 

அற்ப மனிதனாகவே 

இருந்துவிட்டுப் 

போகிறேன் !

●

பிரபாகரன் சேரவஞ்சி

●
அன்றாடம் கோடி 
நட்சத்திரங்களை 
இதயத்தில் 
கோர்த்துவிட்ட 
காதல், 
ஓரிரவில் 
தீவைத்துப்
போனால் 
நட்சத்திரங்களோடு 

சேர்ந்து இதயமும்
எரிந்து போகிறது !
●